Ποιος πραγματικά φταίει για ότι μας συμβαίνει;;;

Δεν είναι λίγες οι φορές που αγανακτούμε και τα βάζουμε με το Θεό,το σύμπαν,τους κλέφτες πολιτικούς,τη μοίρα,τη γλωσσοφαγιά και με ότι άλλο μας βολεύει για να ικανοποιήσουμε τον εαυτό μας και να αισθανθούμε λίγο αδικημένοι,λίγο Ξανθόπουλοι ρε παιδί μου.
Πολλά μπορεί να σκεφτεί ο καθένας όταν του συμβαίνει κάτι άσχημο αλλά σπάνια θα κατανοήσει εξ'αρχής το δικό του λάθος.
Τα παραδείγματα άπειρα και έτσι πολύ γρήγορα,χωρίς να το πολυσκεφτώ μου έρχονται στο μυαλό πάρα πολλά.


Το πρώτο παράδειγμα είναι πιο light (έτσι για ζέσταμα) και  αφορά την καθημερινότητα και το τι θεωρούμε γκαντεμιά,γλωσσοφαγιά κλπ.

Είσαι το πρωί στο δρόμο και πίνεις τον καφέ σου στο αυτοκίνητο,εκεί που έχεις σηκώσει το πλαστικό ποτηράκι και το ακουμπάς στα χείλια σου για να πιεις μια ζεστή γουλιά,φρενάρει ο μπροστινός σου απότομα,φρενάρεις κι εσύ με αποτέλεσμα ο καφές να καταλήξει στα ρούχα σου.
Αφού έχεις ρίξει τα καντήλια σου στον μπροστινό που φρενάρει τόσο απότομα,αρχίζεις να σκέφτεσαι την μαύρη γάτα που είδες το πρωί πριν φύγεις,τον γκαντέμη γείτονα που σε χαιρέτισε ή το όνειρο που είδες χθες βράδυ.
Το ότι είχες κολλήσει πίσω από τον μπροστινό σου και δε κράταγες μια απόσταση ασφαλείας βέβαια δε σου περνάει απ το μυαλό κύριε τέλειε ε;
Ότι το πρωί οδηγείς τόσο νευρικά για να πας στη δουλειά και κολλάς πίσω απ'όλους ή τους προσπερνάς απ'όπου σου έρχεται,ούτε κι αυτό το σκέφτηκες ε;

Το δεύτερο παράδειγμα έχει να κάνει με μία γνώριμη φυσιογνωμία που όλοι έχουμε συναντήσει,αυτόν που κάποτε ήταν "βολεμένος".

Είσαι εξηντάρης πρώην Πασόκος ή Νεοδημοκράτης,δημόσιος υπάλληλος από αυτούς που δεν έχουν ιδρώσει και πολύ στη ζωή τους,σε είχε διορίσει ο πράσινος βουλευτής στην ΕΥΔΑΠ ή ο γαλάζιος στην εφορία ή ένας Υπουργός σε κάποιο υπουργείο,δεν έχει σημασία.
Στα παιδιά σου έδινες σταυρωμένο ψηφοδέλτιο και ένα χαρτζιλικάκι ώστε να πάνε ρίξουν στη κάλπη αυτό που εσύ θέλεις,μιας και είχες καταφέρει να τα κάνεις κακομαθημένα,άβουλα και απολιτίκ.
Σήμερα που σου πετσοκόβουν τα δώρα και τους μισθούς,σήμερα που αναγκάστηκες να καταθέσεις τις πινακίδες του αυτοκινήτου που έχεις γιατί σε ξέσκισαν στα τέλη και τους φόρους,σήμερα που τα παιδιά σου δεν καταδέχονται να πάνε να δουλέψουν για 20€ τη μέρα (αν βρούνε τέτοια δουλειά βέβαια).
Σήμερα που έσφιξαν οι κώλοι εν ολίγοις και που οι "δικοί σου" σε πουλάνε έχεις εξαγριωθεί,βρίζεις,λες ότι και οι 300 είναι κλέφτες,πως τους χρειάζεται κρεμάλα.
Τώρα πως γίνεται να είναι για κρεμάλα και οι 300,όταν μόνο δύο κόμματα κυβερνούν τα τελευταία 40 χρόνια,είναι κάτι που δε σε ενδιαφέρει και μάλλον το λες για να αισθανθείς λιγότερο κορόιδο.
Βρίζεις τη νεολαία, λες ότι δεν επαναστατεί και δε σηκώνεται από τους καναπέδες,ότι είναι τεμπέληδες και μόνο για να γεμίζουν τις καφετέριες κάνουν.
Αυτά όμως τα λες γιατί παίρνεις παράδειγμα από τα παιδιά σου,που εσύ ο ίδιος τα έκανες έτσι.
Τον γιο του γείτονα που δουλεύει από τα 16 επειδή ο μπαμπάς του δεν είχε να τον ταΐζει τον έδειχνες με χλεύη στα παιδιά σου και τον χρησιμοποιούσες σαν παράδειγμα προς αποφυγή επειδή είναι αγράμματος.
Τον ανιψιό σου που κατέβαινε σε διαδηλώσεις και σε απεργίες τον έλεγες αναρχοκομμούνι και γέλαγες ειρωνικά όταν τον άκουγες να σου μιλάει με επιχειρήματα εναντίων όσων πίστευες.
Τώρα λοιπόν σου φταίνε όλοι,μπορεί να αναπολήσεις ακόμη και τη Χούντα κι ας το έπαιζες στα νιάτα σου δημοκράτης και αντιχουντικός.
Σου φταίνε τα  πάντα εκτός από τον ίδιο σου τον εαυτό.
Το χειρότερο όμως είναι ότι ποτέ δεν θα καταλάβεις πως με τις πράξεις σου κατέστρεψες πολλούς,όχι μόνο εσένα.

Το τρίτο παράδειγμα έχει να κάνει με το λαμόγιο μεγαλοεπιχειρηματία και τον τρόπο που λειτουργεί μέσα στη κοινωνία.

Είσαι επιχειρηματίας παλιάς κοπής,ξεκίνησες από χαμηλά και με κομπίνες έφτασες να έχεις μια μεγάλη επιχείρηση με αρκετά άτομα προσωπικό.
Φοροδιαφεύγεις από την πρώτη μέρα που ξεκίνησες,έχεις απολύσει γυναίκες που παντρεύτηκαν επειδή δεν ήθελες να τις πληρώνεις όταν θα είναι έγκυος,έχεις απολύσει υπαλλήλους που δούλευαν σε σένα χρόνια επειδή στη θέση τους ήθελες να βάλεις πιτσιρίκια για ένα κομμάτι ψωμί.
Έχεις δώσει μίζες σε εφοριακούς και σε όποιον άλλον μπορούσες να λαδώσεις για να πετύχεις αυτά που ήθελες.
Πάντα κυνηγούσες φιλίες με πολιτικούς και τους έγλυφες από τη κορφή ως τα νύχια γα να πετύχεις τους σκοπούς σου.
Το lifestyle που ακολούθησες είναι μια Κωστοπουλική βλαχοκαρικατούρα.
Κάτι ανάμεσα σε πρώτο τραπέζι πίστα,3.000€ στα γαρούφαλλα (έτσι τα ζήταγες) και 4 μποτίλιες Τσίβας για να γουστάρεις αλλά και κάνα Εθνικό θέατρο ή καμιά λυρική σκηνή μπας και σε περάσουν για κουλτουριάρη.
Σήμερα ο τζίρος της επιχείρησής σου έχει πέσει κατακόρυφα,τα κονέ σου δε φτουράνε πια και σε έχει πάρει η κάτω βόλτα,χρωστάς τα μεροκάματα των υπαλλήλων σου και ταυτόχρονα βρίζεις για την κατάσταση που επικρατεί και τα λεφτά που μας έχουν φάει οι τράπεζες και τα λαμόγια οι Πολιτικοί (αυτοί που κάποτε ήταν φίλοι σου).
Ο ψεύτικος κόσμος που ζούσες γκρεμίζεται και απογυμνωμένος πια στον καθρέφτη βλέπεις αυτό που πραγματικά είσαι,βλέπεις έναν κιτς και αμόρφωτο τύπο που μαζί με τα φράγκα του έχασε φίλους,γυναίκες και φήμη.
Όσο και να βρίζεις,όσο και να χτυπιέσαι κανείς δε θα σου δώσει δίκιο και κανείς δε θα σε λυπηθεί γιατί πολύ απλά δεν σου αξίζει.

Χιλιάδες ακόμα παραδείγματα θα μπορούσα να δώσω και άλλα τόσα μπορείτε να σκεφτείτε κι εσείς.
Το καλύτερο παράδειγμα όμως του Νεοέλληνα που γαλουχήθηκε από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ ,του Νεοέλληνα εκείνου που ακόμα τους ψηφίζει μα που ποτέ δεν έχει βγάλει φράγκο από τους πολιτικούς που θαύμαζε και τους επιχειρηματίες που έγλυφε.
Αυτού του τύπου που φοβάται και τη σκιά του,δεν θέλει μπλεξίματα και είναι υποτακτικός στην πολιτική που ασκείται,θα το αναλύσουμε σε άλλο άρθρο.
Είναι μια κατηγορία μόνος του,είναι αυτός που ανέχεται και θρέφει τον δημόσιο υπάλληλο και τον επιχειρηματία που σας περιέγραψα παραπάνω,είναι αυτός που έχει παραδοθεί άνευ όρων σε ότι του πλασάρουν και εν τέλει είναι αυτός που μας καταστρέφει κάθε μέρα γιατί με τη στάση του έπαιξε και παίζει καταλυτικό ρόλο στο παιχνίδι που έχει στηθεί.
Αλλά είπαμε σε άλλο άρθρο και αναλυτικά...

ΥΓ. Οι περιπτώσεις που έθιξα παραπάνω αφορούν τα συγκεκριμένα προφίλ ανθρώπων,εννοείται πως δεν είναι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι ίδιοι, ούτε θεωρώ πως άμα απολυθούν θα λύσουμε τα προβλήματα μας,ούτε όλοι οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες είναι λαμόγια και γενικότερα είμαι ενάντια στον κοινωνικό αυτοματισμό που προσπαθεί  προωθήσει με νύχια και με δόντια το κατεστημένο στη χώρα μας.
Επειδή όμως ο δικομματισμός και η ελίτ βρήκαν και τα κάνουν όσα κάνουν πρέπει να δούμε ποιος τους έδωσε αυτό το δικαίωμα,είτε με τη ψήφο του είτε με την ανοχή του,πρέπει να τους δείχνουμε πλέον αυτούς  που συνεχίζουν να τους στηρίζουν και να τους θέσουμε προ των ευθυνών τους...